Η κατοικία αυτή που απευθύνεται σε ζευγάρι με δύο παιδιά συγκροτείται γύρω από τον «κενό» διαμπερή ευέλικτο ενιαίο χώρο διημέρευσης. Προς τη δυτική πλευρά, ο κενός χώρος «καδράρει» την πόλη, ενώ προς την Ανατολική έναν μικρό κήπο με τον οποίο το καθιστικό ενοποιείται μέσω συρόμενων υαλοπετασμάτων. Ο κενός αυτός χώρος εκφράζεται στην όψη μέσω της αντίθεσής του με τα υπόλοιπο περισσότερο «συμπαγές» λεξιλόγιο του κτιρίου, ενώ και σε επίπεδο αστικού ιστού, αποτελεί μια διακριτή διαμπερή τρύπα στην οικοδομική γραμμή. Κάτω από αυτόν, στο επίπεδο του δρόμου βρίσκεται η είσοδος το parking και οι βοηθητικοί χώροι, ενώ επάνω τα υπνοδωμάτια.
Το οικόπεδο έχει πλάτος 10 μέτρα περίπου, προσανατολισμό Ανατολή – Δύση, ενώ παρουσιάζει και έντονη κλίση η οποία αποδίδει μια υψομετρική διαφορά ενός περίπου ορόφου στο πίσω μέρος. Στο σημείο αυτό, το οικόπεδο στενεύει και το πλάτος του φτάνει τα 5m. Η κατοικία συγκεντρώνεται στο μπροστινό, πλατύ τμήμα του οικοπέδου, αμέσως μετά από την υποχρεωτική πρασιά των 4m, αποδίδοντας το παράγωνο κομμάτι στον κήπο. Στη δυτική όψη, το ζήτημα της ηλιοπροστασίας κατά τους θερινούς μήνες αντιμετωπίζεται με την κατασκευή μιας δεύτερης όψης από μεταλλικό πλέγμα.