Το κτίριο χωροθετείται  στην «πίσω» πλευρά του οικοπέδου, σε επαφή με την οδό Πολιουβάρδα και αφήνει μπροστά επί της κύριας οδού Ελ. Βενιζέλου το κύριο μέρος του ακαλύπτου χώρου, δημιουργώντας μια πλατεία.  Οι αίθουσες πολλαπλών χρήσεων τοποθετούνται επίσης επί της οδού Πολιουβάρδα σε διαφορετικά επίπεδα, ενώ μεταξύ των αιθουσών και της πλατείας μεσολαβεί ένας πολυεπίπεδος και πολυόροφος χώρος κατακόρυφης και οριζόντιας κίνησης και σύνδεσης που ενώνει τόσο χωρικά όσο και οπτικά τα διαφορετικά επίπεδα και αίθουσες. Εκτός από την κυκλοφοριακή ραχοκοκαλιά του κτιρίου ο χώρος αυτός αποτελεί και εσωτερικό χώρο εκτόνωσης των αιθουσών με πολλαπλές θεάσεις προς την πλατεία, αλλά και τα εσωτερικά διαφορετικά επίπεδα του κτιρίου.  Ως προς το εξωτερικό του, το κτίριο καλείται να δημιουργήσει ενότητα στον αστικό  ιστό με ένα λεξιλόγιο απλό και κατά συνέπεια κατανοητό. Δεν φιλοδοξεί να επιβληθεί στην πόλη, αλλά να υπηρετήσει ως φόντο τις σύνθετες ανάγκες της.