Διαγωνισμοί

Date:: 13 Ιουλίου, 2021
Comments:: 0

Σχολή Καλών Τεχνών στη Φλώρινα

Το νέο κτίριο της Σχολής Καλών Τεχνών καλείται να αποτελεί έναν ανοικτό φιλόξενο προσβάσιμο και οικειοποιήσιμο χώρο, ο οποίος συγκροτείται ως επέκταση του δημόσιου χώρου του campus και να ενισχύει την επαφή και την επικοινωνία μεταξύ των σπουδαστών, των καθηγητών και των επισκεπτών του. Επίσης, πρόθεση της συγκεκριμένης πρότασης είναι το νέο κτίριο να αποτελεί αυτό το ίδιο ένα γλυπτό το οποίο επιτρέπει τόσο τη δημιουργία όσο και την προβολή της τέχνης στους χώρους του, το οποίο διευκολύνει, υπηρετεί και ευνοεί τη δημιουργική διαδικασία, προσφέροντας πολλαπλούς χώρους όπου αυτή μπορεί να συντελεστεί, να προβληθεί και να συζητηθεί. Τέλος, το νέο κτίριο της Σχολής Καλών Τεχνών αποτελεί μια παρουσία ισότιμη μεν, πλην όμως ξεχωριστή, η οποία δεν επισκιάζει τα πρώην βιομηχανικά κτίρια του περιβάλλοντός της. Συμπληρώνει το υφιστάμενο campus δημιουργώντας νέους ενδιάμεσους δημόσιους χώρους μεταξύ των υφιστάμενων και νέων κτιρίων, χώρους οι οποίοι δημιουργούν ποικιλία κάδρων προς το τοπίο, βουνό και πεδιάδα καθώς επίσης και ποικιλία υπαίθριων χώρων οι οποίοι δύνανται να υποδεχθούν πολλαπλές δραστηριότητες.

Concept

Date:: 6 Ιουλίου, 2021
Comments:: 0

Βρεφονηπιακός Σταθμός, Κέντρο Ημερήσιας Φροντίδας ηλικιωμένων (ΚΗΦΗ) και Πάρκο Γειτονιάς, Χανιά

Η πρόταση χωροθετεί το Κέντρο Ημερήσιας φροντίδας ηλικιωμένων σε ένα τεχνητό έδαφος πάνω από το βρεφονηπιακό σταθμό. Η χειρονομία αυτή πολλαπλασίαζει τον ανοικτό φυτεμένο χώρο του μικρού οικοπέδου προσφέροντας επιπλέον φυγές στο Πάρκο γειτονιάς. Μια κυκικλή τρύπα σε αυτό το τεχνητό έδαφος επιρέπει ελεγχόμενη επαφή μεταξύ ηλικιωμένων και παιδιών. Ο δημόσιος χώρος της πρότασης αποτελείται από ένα τετράγωνο πάρκο γειτονιάς, μια μικρή πλατεία εισόδου στα δύο κτίρια και ένα πεζόδρομο – διάδρομο τρεξίματος που περικλείει την παρέμβαση. Σε επίπεδο αισθητικής η πρόταση αποτελεί μια συνένωση της αρχετυπικής κατοικίας με στέγη (ΚΗΦΗ) και των αφηρημένων ξύλινων παιχνιδιών του Bauhsus. Διαφορετικοί κήποι και δένδρα συνενώνουν όλες τις ηλικίες σε ένα περιβάλλον με ποικίλα ερεθείσματα που ευνοοεί τις δραστηριότητες.

Concept

Date:: 11 Μαΐου, 2019
Comments:: 0

Αστικές συρραφές πέριξ του Αρχαιλογικού Μουσείου Πατρών

Το πρόβλημα συνίσταται στη συρραφή 5 ετερογενών στοιχείων αστικής κλίμακας πέριξ του νέου αρχαιολογικού μουσείου Πατρών και της εθνικής οδού: μιας σημαντικής Ρωμαϊκής γέφυρας, ενός διατηρητέου Νεοκλασσικού κήπου του 1860, ενός μικρού αλλά σημαντικού ποταμιού, του κήπου ενός αγροτικού ινστιτούτου και ενός σχολικού συγκροτήματος. Η προσέγγιση στο διαγωνισμό αυτό ιδεών ήταν αυτή της ρεαλιστικής υλοποιήσιμης λύσης. 5 νέοι τόποι προστίθενται από τη μελέτη: ένας υποβαθμισμένος κύκλος ο οποίος αναδεικνύει τη Ρωμαϊκή γέφυρα, μια νέα πλατεία – άρθρωση κατά μήκος της εθνικής οδού, ένα πάρκο – είσοδος στο κέντρο της παρέμβασης, μια νέα λίμνη και ένα πάρκο – ξέφωτο δίπλα στον κήπο του Αγροτικού Ινστιτούτου. Οι νέοι τόποι συνδέονται με τους υφιστάμενους (μουσείο, νεοκλασσικός κήπος, Αγροτικό ινστιτούτο, ποτάμι) και το σύνολο συνδέεται τοπικά με το αστικό περιβάλλον. Η λίμνη λειτουργεί ανακουφιστικά για ολόκληρη την πόλη σε περίπτωση πλημμύρας του ποταμού.

Concept

Date:: 21 Ιουνίου, 2018
Comments:: 0

Πάρκο ΔΕΗ στην Πτολεμαΐδα

Σύνδεση αποκατεστημένων λιγνιτωρυχείων με το περιβάλλον

H πρόταση συνθέτει διαφορετικούς «τόπους» με βάση τόσο τα χαρακτηριστικά των λιγνιτορυχείων, όσο και των εγγύς περιοχών: Καμπύλα ή ευθύγραμμα πρανή εναποθέσεων, τεχνητές λίμνες, πρανή εκσκαφών και ορύγματα, μεταλλικές κατασκευές μεγαλύτερης ή μικρότερης κλίμακας, ενσωματώνονται στην πρόταση και εισάγουν ένα λεξιλόγιο που κομίζει στο πάρκο τη δραματικότητα της εξορυκτικής δραστηριότητας που συνεχίζει να υφίσταται λίγο πιο πέρα αλλά δεν είναι πια ορατή. Τα χαρακτηριστικά αυτά συνδυάζονται τόσο με το αγροτικό τοπίο της ευρύτερης λεκάνης Εορδαίας και τους δύο οικισμούς, όσο και με το τοπίο των αποκατεστημένων περιοχών στα πρανή του νότιου τμήματος.

Τρεις διακριτοί τόποι χωροθετούνται σε χαρακτηριστικά σημεία του πάρκου. Οι τόποι αυτοί λειτουργούν διττά: τόσο σαν είσοδοι – προσβάσεις όσο και ως πόλοι οι οποίοι και δομούν τη σύνθεση συνολικά.

Η εμπειρία του τοπίου καθίσταται μια εκπαιδευτική διαδικασία, ένας ενδιάμεσος χώρος μεταξύ τεχνητού και φυσικού, τραυματισμένου και υγιούς, σύγχρονου και ιστορικού τοπίου, μεταξύ μεγα και μικρο κλίμακας.

Τρεις διακριτοί τόποι χωροθετούνται σε χαρακτηριστικά σημεία του πάρκου: στο βορειοανατολικό και βορειοδυτικό άκρο, και στο κέντρο του. Οι τόποι αυτοί λειτουργούν διττά: τόσο σαν είσοδοι – προσβάσεις όσο και ως πόλοι οι οποίοι και δομούν τη σύνθεση συνολικά. Οι τόποι αυτοί ονομάζονται «Κήποι», «Λίμνη» και «Όρυγμα».

Παράλληλα με τους τρεις «τόπους» προτείνεται, πάνω στο υφιστάμενο δίκτυο, ένα νέο δίκτυο προσβάσεων και διαδρομών το οποίο έχει ως κέντρο του την περιοχή της λίμνης, και το οποίο μπορεί να υποστηρίξει περιπατητικές και ποδηλατικές διαδρομές, υπερτοπικές λειτουργίες όπως πίστα mountain bike, αλλά και μικρότερους χώρους στάσης διάσπαρτα εντός του πάρκου και των διαφορετικών τοπίων που συγκροτούνται: δασικό, αγροτικό, ξέφωτα, λίμνη, ρυάκι.

Η δομή της πρότασης με τους χαρακτηριστικούς τόπους και το πλέγμα κατασκευών και δικτύων που το υποστηρίζουν συγκροτεί μια υποδομή η οποία μπορεί να υποστηρίξει και ποικιλία άλλων προγραμμάτων – λειτουργιών πέραν των προτεινόμενων.

Concept

Date:: 14 Ιουνίου, 2018
Comments:: 0

Περίπτερο της Elval Colour στην έκθεση Batimat

Η πρόταση αξιοποιεί και αναδεικνύει τις δυνατότητες διαμόρφωσης και χρωματισμού του υλικού etalbond οι οποίες αποτελούν και το συγκριτικό του πλεονέκτημα. Το περίπτερο της Elval Colour στέκει ήρεμο ανάμεσα στην πολυφωνία του ανταγωνισμού: δημιουργείται ένας σαφώς ορισμένος χώρος από το ίδιο το υλικό, όπου είναι διακριτό το «μέσα» από το «έξω». Ταυτόχρονα ο χώρος είναι ανοικτός και φιλόξενος. Ο κυρίως χώρος του περιπτέρου δημιουργείται από μια αναδιπλούμενη λευκή επιφάνεια από το ίδιο το υλικό. Τοίχοι, οροφή και δάπεδο, τα θεμελιώδη στοιχεία του κάθε εσωτερικού χώρου με τα οποία ο επισκέπτης έρχεται σε επαφή, σχηματίζονται από λευκές επιφάνειες Etalbond, σαν ένα συνεχές μεγάλης κλίμακας “origami”. Οι επιφάνειες του origami σχηματίζονται παραμετρικά, και φέρουν στην επιφάνειά τους, επίσης παραμετρικά σχηματιζόμενο μοτίβο. Το μοτίβο αυτό, το οποίο αποτελείται από αρμούς και διατρήσεις, αλλάζει ανάλογα με το δομικό στοιχείο στο οποίο ανήκει: το δάπεδο είναι πλήρες, οι τοίχοι έχουν ελαφρά διάτρηση, ενώ η οροφή αποτελεί μια «δαντέλα» που επιτρέπει την επαφή με το πάνω, έγχρωμο μέρος της οροφής.

Η ευρύτητα των χρωματικών και πλαστικών ιδιοτήτων του υλικού είναι το πρώτο σε σημασία και κλίμακα μήνυμα.

Πάνω και κάτω από το origami, και μέχρι το μέγιστο επιτρεπόμενο περίγραμμα, σχηματίζεται ένας χώρος από πυκνές κατακόρυφες λεπίδες των οποίων η εξωτερική επιφάνεια αποτελείται από έγχρωμο etalbond σε επιλεγμένα χρώματα και με τέτοια σειρά, ώστε να αποδίδουν το ευρύ χρωματολόγιο της εταιρείας. Η αντιθετική γεωμετρική και χρωματική σχέση μεταξύ του εσωτερικού (λευκές αναδιπλώσεις) και του εξωτερικού (έγχρωμες επάλληλες λάμες) του περιπτέρου επιτρέπει και την ιεράρχηση της πληροφορίας που αυτό μεταδίδει σε μια πρώτη, μακροσκοπική ανάγνωση στον επισκέπτη: Η ευρύτητα των χρωματικών και πλαστικών ιδιοτήτων του υλικού είναι το πρώτο σε σημασία και κλίμακα μήνυμα.

Concept

Date:: 3 Μαΐου, 2018
Comments:: 0

Φάρος Βόλου

Ο φάρος είναι μια κατασκευή οριακή: είναι μια ανθρώπινη κατασκευή που βρίσκεται στο όριο μεταξύ γης και θάλασσας, στέλνοντας σήμα στο ναυτικό. Οφείλει τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του στο γεγονός ότι είναι ταυτόχρονα ένα σημείο χρηστικό αλλά και συμβολικό, το οποίο μπορεί να αποκωδικοποιηθεί με πολλούς τρόπους. Ο συγκεκριμένος τόπος στον οποίο θα ανεγερθεί ο φάρος, η νοτιοανατολική προβλήτα στο λιμάνι του Βόλου, είναι η απόληξη μιας πολύ έντονης και καθοριστικής γραμμής στο βιομηχανικό τοπίο του λιμανιού.

Πολύ κοντά στο επίπεδο της θάλασσας (περίπου στο +0,40m) ο μόλος στη μια άκρη του συνδέεται με την πόλη μέσω μεταλλικής γέφυρας που επιτρέπει στα μικρά σκάφη να προσεγγίσουν τη μαρίνα, και στην άλλη άκρη του καταλήγει σε ένα διευρυμένο χώρο, ο οποίος χαρακτηρίζεται από το φάρο. Ο τελευταίος αποτελεί ταυτόχρονα το πρώτο σήμα καθώς προσεγγίζει κανείς την πόλη από τη θάλασσα, αλλά και το τελευταίο, καθώς περπατάει κανείς στο μακρύ μόλο.

Σε αναλογία με το βιομηχανικό τοπίο που κυριαρχείται από μεγάλους γερανούς, ιστία, και άλλες ναυτικές κατασκευές αντίστοιχης κλίμακας, προτείνουμε μια ελαφρά, εντεταμένη μεταλλική κατασκευή.

Ο δυναμισμός μιας τέτοιας κατασκευής ανταποκρίνεται στη λειτουργία του φάρου ως «τέλος» της μακριάς πορείας επί του μόλου, και συμβολικά εκφράζει το δυναμισμό μιας σύγχρονης και με έντονη βιομηχανική δραστηριότητα πόλης όπως ο Βόλος

Ο δυναμισμός μιας τέτοιας κατασκευής ανταποκρίνεται στη λειτουργία του φάρου ως «τέλος» της μακριάς πορείας επί του μόλου, και συμβολικά εκφράζει το δυναμισμό μιας σύγχρονης και με έντονη βιομηχανική δραστηριότητα πόλης όπως ο Βόλος. Τόσο το τοπίο (τεχνητό και φυσικό) όσο και η μορφή του μόλου επιβάλλουν στο φάρο τη μορφή ενός ιστού αράχνης: πρώτον η διαφάνειά του επιτρέπει στο τοπίο να διαπεράσει τα στοιχεία του, και δεύτερον η όλη κατασκευή απλώνεται στο έδαφος, δημιουργώντας ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον στον επισκέπτη, καθώς το περιδιαβαίνει. Χρησιμοποιήθηκαν οι λιγότερες δυνατές συνδέσεις με το έδαφος (3) προκειμένου το τελευταίο να παραμείνει κατά το δυνατόν ελεύθερο.

Concept

Date:: 1 Μαΐου, 2016
Comments:: 0

Δημαρχείο Ιωαννίνων

Ως βασικές σχεδιαστικές παραδοχές θεωρήθηκαν : πως το μέγαρο αποτελεί το πλέον σημαίνον δημόσιο κτίριο στην πόλη, πως ο συγκεκριμένος δημόσιός του χαρακτήρας εκφράζεται με τη σημαντική του υπόσταση και την εύκολη οικειοποίηση του από τους πολίτες. Η ιδιαιτερότητα του προγράμματος έγκειται στην απουσία αίθουσας δημοτικού συμβουλίου. Τις πιο ισχυρές παραμέτρους σχεδιασμού αποτελούν η τοπογραφική ιδιομορφία της περιοχής γύρω από το οικόπεδο, που βρίσκεται ανάμεσα στην «άνω» και την «κάτω» πόλη (με σημαντική μεταξύ τους υψομετρική διαφορά), και η ύπαρξη αφ’ενός μιας ευρύτερης, σημαντικής για την πόλη, ζώνης πρασίνου, αφ’ετέρου ενός πολύ ισχυρού δικτύου δημοσίων κτιρίων. Επίσης, πως το οικόπεδο βρίσκεται στο όριο ανάμεσα στο πράσινο και την κατοικημένη περιοχή, πως είναι ορατό από τα Λιθαρίτσια (που βρίσκονται σε ύψωμα), και πως μπροστά του βρίσκονται μικρά παλαιότερα διατηρητέα κτίσματα.

Το κτίριο διαβάζεται σαν μία κίνηση που ξεκινάει από το έδαφος και ανυψώνεται. Η κλίμακα προσδίδεται με τις ολισθήσεις των όγκων και τις ιεραρχήσεις των υλικών, που αντιλαμβάνεται κανείς πλησιάζοντας

Βασική επιθυμία συνεπώς υπήρξε η προσαρμογή στις τοπογραφικές και πολεοδομικές ιδιαιτερότητες, και ιδίως η ένωση των «δύο» πόλεων τόσο μέσα από το κτίριο όσο και από τον υπαίθριό του χώρο, ο οποίος όφειλε να αντιστοιχεί στην κλίμακα και την σημασία του δημαρχείου. Αυτό συνεπαγόταν και την επιλογή ενός και μόνο κτιριακού κορμού που δεν διασπάται σε πλήθος κτισμάτων προδίδοντας τον πραγματικό του όγκο, καθώς και την επιλογή ενός ενιαίου και σύγχρονου σχεδιαστικού ύφους που ενσωματώνει τις καταβολές, χωρίς να αποτελεί συμπίλημα υφολογικών δανεισμών. Το κτίριο διαβάζεται σαν μία κίνηση που ξεκινάει από το έδαφος και ανυψώνεται. Η κλίμακα προσδίδεται με τις ολισθήσεις των όγκων και τις ιεραρχήσεις των υλικών, που αντιλαμβάνεται κανείς πλησιάζοντας. Η επιθυμία οικειοποίησης του δημαρχείου, οδήγησε στην επιλογή μιας πορείας που διαπερνά τον κλειστό κτιριακό όγκο και γεφυρώνει τις δύο πόλεις. Η πορεία αυτή αποτελεί ταυτόχρονα και την ίδια την βασική εσωτερική κίνηση του κτιρίου, που ενώνει τα διάφορα επίπεδά του, τα οποία οργανώνονται γύρω από ένα κεντρικό εσωτερικό αίθριο. Η επιλογή αυτή προσιδιάζει στις ιδιαίτερες κλιματολογικές συνθήκες της πόλης. Σύμφωνα με τις σύγχρονες απαιτήσεις, το κτίριο έχει μελετηθεί με προσομοιώσεις για τον επαρκή φωτισμό και την χαμηλή ενεργειακή κατανάλωση.

Concept

Date:: 3 Μαΐου, 2014
Comments:: 0

Πλατεία Κατεχάκη, Χανιά

Πρόθεση της μελέτης είναι να αποδώσει στην πόλη έναν ανοικτό, φιλόξενο και ευέλικτο δημόσιο χώρο ο οποίος εξυπηρετώντας σύγχρονες ανάγκες αναδεικνύει το εξαιρετικά πολυσύνθετο ιστορικό πλαίσιο των Χανίων. Λόγω της έντονης ιστορικότητας της περιοχής, κεντρική συνθετική απόφαση αποτέλεσε η χρήση ήπιων και διακριτικών επεμβάσεων. Χωρικά, οι προθέσεις της μελέτης υλοποιούνται με δύο κύριες συνθετικές χειρονομίες: α. Τη δημιουργία τεσσάρων ‘σχισμών’ μέσω των οποίων, στο έδαφος της πλατείας, σχηματίζονται τέσσερις διακριτοί και σαφώς διαρθρωμένοι χώροι. Οι σχισμές αυτές πλαισιώνονται με βαθμίδες, οι οποίες σηματοδοτούν την πρόσβαση και διαφοροποιούν τους χώρους ποιοτικά και λειτουργικά. β. Την τοποθέτηση 7 χαλύβδινων στύλων – αναφορών στα γειτονικά ιστία, πάνω στα ίχνη των τοιχοποιιών των γκρεμισμένων νεωρίων. Η νοηματική και λειτουργική σημασία των στύλων είναι πολλαπλή: σηματοδοτούν και ανασυγκροτούν εν μέρει το παραλιακό μέτωπο του Ενετικού λιμανιού και υποστηρίζουν υποδομές της πλατείας όπως σκίαστρα φωτισμό κλπ.

Κεντρικό λειτουργικό ρόλο διαδραματίζει ο επίπεδος τετράγωνος χώρος ανάμεσα στο Κέντρο Αρχιτεκτονικής Μεσογείου και το νέο δημοτικό θέατρο (πρώην τελωνείο), του οποίου η πολλαπλότητα εξασφαλίζεται από τα όριά του: διαπερατά όρια που δημιουργούνται είτε από συστάδες δένδρων είτε από σκίαστρα και βαθμίδες, και φιλοξενούν χώρους στάσης διαφορετικών ποιοτήτων.

Concept

Date:: 3 Μαΐου, 2013
Comments:: 0

Δημαρχείο Αγίας Παρασκευής

Το κτίριο διερευνά τη σχέση μεταξύ δημόσιας και ιδιωτικής σφαίρας: λειτουργεί ταυτόχρονα τόσο ως χρηστικός χώρος όσο και ως δημόσιο πέρασμα. Ως αποτέλεσμα της διαγώνιας τοποθέτησης του κύριου άξονα του κτιρίου, η κύρια όψη του σχετίζεται έντονα με την πλατεία Αγίας Παρασκευής, ενώ ο υπαίθριος χώρος υποδιαιρείται σε δύο αλληλοσυσχετιζόμενες αυλές: μια βόρεια, ανοικτή στην πόλη η οποία και χρησιμεύει σαν είσοδος στο κτίριο, και μια νότια, εσωτερική, που οδηγεί σε ένα ανοικτό θέατρο και συνδέεται με τον τους παρακείμενους ακάλυπτους χώρους συμπληρώνοντας το ορθογώνιο σχήμα τους. Οι δύο αυλές επικοινωνούν μέσω μιας pilotis, δημιουργώντας μια συνεχή ροή από την οποία αναδύονται η αίθουσα Δημοτικού Συμβουλίου και η αίθουσα Πολλαπλών Χρήσεων.

Concept

Date:: 3 Μαΐου, 2010
Comments:: 0

Δυτικά Νεώρια, Ηράκλειο

Η Μελέτη προσβλέπει στην οργανική συνέχεια και σύνδεση του μνημείου των Νεωρίων καθώς και του Ενετικού λιμανιού με τη σύγχρονη πόλη. Η πρόταση στηρίζεται σε τρείς άξονες:

Ο πολλαπλός χώρος/βαλβίδα

Η μελέτη προτείνει τη στέγαση του διάκενου μεταξύ νεωρίων και αποθήκης και τη δημιουργία ενός πολλαπλού διώροφου χώρου. Ο προκύπτων χώρος, γεφυρώνοντας/απορροφώντας την υψομετρική διαφορά μεταξύ επιπέδου θάλασσας (Ενετικό λιμάνι –νεώρια) και επιπέδου πόλης (Οδός 25ης Αυγούστου), συνδέει τα δύο επίπεδα με ένα κλειστό πολλαπλό χώρο/foyer, ο οποίος αποτελεί είσοδο στο συγκρότημα τόσο από το επίπεδο της θάλασσας όσο και από το επίπεδο της πόλης.

Οι δύο νέες πλατείες

Ταυτόχρονα, ο χώρος αυτός οριοθετεί./δημιουργεί και δύο νέες πλατείες, μία στο επίπεδο της Πόλης και μια στο επίπεδο του Ενετικού λιμανιού. Επιπλέον, η συνέχεια του Ενετικού λιμανιού με τη θάλασσα, η οποία έχει διακοπεί λόγω της διέλευσης της παραλιακής οδού, αποκαθίσταται μέσω της δημιουργίας ανοίγματος/διάβασης κάτω από τον παραλιακό δρόμο. Με τον τρόπο αυτό, η δημιουργηθείσα πλατεία στο επίπεδο των νεωρίων αποτελεί τόσο αφετηρία όσο και απόληξη της παραλιακής βόλτας στο μόλο. Οι δύο νέες πλατείες συνδέονται τόσο οπτικά, όσο και φυσικά, μέσω της υπαίθριας σκάλας/ θεάτρου που βρίσκεται στη θέση της παλιάς πύλης των νεωρίων.

Ευέλικτη λειτουργική διευθέτηση

Στο εσωτερικό των νεωρίων και της αποθήκης οι κύριες λειτουργίες (θέατρα, αίθουσα περιοδικών εκθέσεων και μόνιμης έκθεσης χωροθετούνται στα υφιστάμενα κελύφη ανά δύο με τον ενδιάμεσο χώρο τους ως foyer έτσι ώστε να μπορούν να λειτουργήσουν είτε μεμονωμένα είτε συνδυαστικά.