Α. Βαζάκας - Μ. Μανδαλάκη / αρχιτέκτονες

Το νέο κτίριο της Σχολής Καλών Τεχνών καλείται να αποτελεί έναν ανοικτό φιλόξενο προσβάσιμο και οικειοποιήσιμο χώρο, ο οποίος συγκροτείται ως επέκταση του δημόσιου χώρου του campus και να ενισχύει την επαφή και την επικοινωνία μεταξύ των σπουδαστών, των καθηγητών και των επισκεπτών του.  Επίσης, πρόθεση της συγκεκριμένης πρότασης είναι  το νέο κτίριο να αποτελεί αυτό το ίδιο ένα γλυπτό το οποίο επιτρέπει τόσο τη δημιουργία όσο και την προβολή της τέχνης στους χώρους του, το οποίο διευκολύνει, υπηρετεί και ευνοεί τη δημιουργική διαδικασία, προσφέροντας πολλαπλούς χώρους όπου αυτή μπορεί να συντελεστεί, να προβληθεί και να συζητηθεί. Τέλος, το νέο κτίριο της Σχολής Καλών Τεχνών αποτελεί μια παρουσία ισότιμη μεν, πλην όμως ξεχωριστή, η οποία δεν επισκιάζει τα  πρώην βιομηχανικά κτίρια του περιβάλλοντός της. Συμπληρώνει το υφιστάμενο campus δημιουργώντας νέους ενδιάμεσους δημόσιους χώρους μεταξύ των υφιστάμενων  και νέων κτιρίων, χώρους οι οποίοι δημιουργούν ποικιλία κάδρων προς το τοπίο,  βουνό και πεδιάδα καθώς επίσης και ποικιλία υπαίθριων χώρων οι οποίοι δύνανται να υποδεχθούν πολλαπλές δραστηριότητες.

 

Concept

Read More »

Η πρόταση χωροθετεί το Κέντρο Ημερήσιας φροντίδας ηλικιωμένων σε ένα τεχνητό έδαφος πάνω από το βρεφονηπιακό σταθμό. Η χειρονομία αυτή πολλαπλασίαζει τον ανοικτό φυτεμένο χώρο του μικρού οικοπέδου προσφέροντας επιπλέον φυγές στο Πάρκο γειτονιάς. Μια κυκικλή τρύπα σε αυτό το τεχνητό έδαφος επιρέπει ελεγχόμενη επαφή μεταξύ ηλικιωμένων και παιδιών. Ο δημόσιος χώρος της πρότασης αποτελείται από ένα τετράγωνο πάρκο γειτονιάς, μια μικρή πλατεία εισόδου στα δύο κτίρια και ένα πεζόδρομο – διάδρομο τρεξίματος που περικλείει την παρέμβαση. Σε επίπεδο αισθητικής η πρόταση αποτελεί μια συνένωση της αρχετυπικής κατοικίας με στέγη (ΚΗΦΗ) και των αφηρημένων ξύλινων παιχνιδιών του Bauhsus. Διαφορετικοί κήποι και δένδρα συνενώνουν όλες τις ηλικίες σε ένα περιβάλλον με ποικίλα ερεθείσματα που ευνοοεί τις δραστηριότητες.

Concept

Read More »